Ik zou iets meer vertellen over de quarantaine waar wij nu in zitten. Dat is namelijk wel iets anders dan #blijfthuis en de isolatie waar je ook wel over hoort.

De richtlijnen

Voor Johannes als ‘Coronalijder’ is het eigenlijk heel eenvoudig:

• Hij mag niet naar buiten, behalve de eigen tuin.
• Hou moet afstand tot ons houden (1,5m) en
• Hij moet zoveel mogelijk op zijn eigen kamer blijven.
• Dit alles tot hij 24 uur klachtenvrij is.
• Hij mag pas weer aan het werk als hij 72 uur klachtenvrij is.

De richtlijnen voor huisgenoten die wij ontvingen zijn ook op de site van de Rijksoverheid te vinden (zie deze link), maar in het kort komt het op het volgende neer:

• Wij moeten tot 14 dagen na het ingaan van de thuisquarantaine thuis blijven. Wij mogen dus niet naar buiten, naar school of naar het werk. 
• Ik mag wel even naar buiten om bijvoorbeeld boodschappen te doen. Uiteraard op afstand van anderen blijft en zonder lichamelijk contact. 
• Wij mogen wel in de tuin zitten.
• Wij mogen geen bezoek ontvangen, behalve de huisarts en de GGD. 
• Na 14 dagen mogen we weer naar buiten. 

Naast deze restricties kreeg ik ook nog de volgende instructies:

• Blijf op 2 meter afstand van de zieke persoon en kom zo weinig mogelijk in zijn/haar kamer.
• Gebruik niet hetzelfde bestek, borden, bekers, glazen en tandenborstel als de zieke persoon
• Gebruik een ander toilet en badkamer dan de zieke persoon; is dit niet mogelijk dan ‘kunt u deze delen met de zieke persoon’.
• Verblijf zoveel mogelijk in een kamer apart van de zieke persoon.
• Zet in de kamers waar de zieke persoon verblijft een paar keer per dag even een raam open. Zo komt er frisse lucht binnen. 
• Maak veelgebruikte oppervlakten en handcontactpunten (toiletbediening, deurklinken, lichtknopjes)elke dag schoon met gewoon schoonmaakmiddel en reinig het daarna met huishoudbleek. 
• Vermijd verspreiding van lichaamsvloeistoffen, zoals ontlasting, spuug, snot, zweet en urine. 
• Het wasgoed van het zieke gezinslid moet in een aparte wasmand verzameld worden en gewassen op minimaal 60 graden met een volledig wasprogramma en normaal wasmiddel.
• De afwas van de zieke persoon moet gescheiden afgewassen worden met standaard afwasmiddel en heet water, of in de vaatwasmachine op een uitgebreid wasprogramma. 
• De zieke persoon moet het eigen afval in een aparte afvalzak in de eigen kamer verzamelen; deze zak mag wel gewoon in de grijze afvalbak.

In de praktijk

In praktische zin betekent dat dus:

• Ik kampeer tijdelijk op zolder en Johannes leeft op de slaapkamer.
• Loop (bijna) elke dag een rondje met een sprayer met huishoudbleek (het ruikt hier nu dus heel erg naar zwembad)
• We hebben gelukkig wel twee toiletten, maar geen twee badkamers.
• De kinderen hebben al bijna twee weken papa niet meer geknuffeld en houden zich goed aan de gewenste afstand.
• Alles wat Johannes vast heeft gehad voelt als potentieel besmettingsgevaar, daarom moet ie alles vragen en krijgt ie alles aangereikt.
• Mijn handen zijn letterlijk kapot van het vele handen wassen.
• Er worden geen extra wasjes gedraaid en zeker niet extra heet, want het virus gaat al stuk van de zeep. Het hangt wel lekker buiten in de zon te drogen.
• De vaatwasser is stuk en wordt niet meer heet, dus ook daar moet de zeep het werk doen. 
• Ik ga inderdaad naar de winkel toe – mijn enige uitje op de dag – maar niet zonder mondkapje!
• Die dragen we ook bij het uitlaten van de hond, het andere uitje op de dag. Soms met z’n drieën maar de laatste tijd vaak ook alleen. En het liefst ’s avonds, als er niemand op straat is…
• De kinderen komen nagenoeg de deur niet uit, behalve voor- of achtertuin. Ze mogen dus ook niet meer met andere kinderen spelen en zelfs op 5 meter afstand een balletje overtrappen zou niet meer kunnen…
• Gelukkig kan er nog wel een spelletje zeeslag via het tuinhek gespeeld worden en is er via de digitale middelen ook nog contact.

Al met al is dit dus de prijs die je betaalt als gezin, als een gezinslid in de directe zorg met coronapatienten werkt, ervan uitgaande dat ie het daar heeft opgelopen dus. Vorige week zei iemand nog ‘dat moet je dan maar even doen zo’, maar twee weken zijn best wel lang hoor. Voor de kinderen, die het niet altijd allemaal snappen en hele wezenlijke vragen stellen, voor mij als partner, die én alle zorgtaken én alle schooltaken én alle huishoudtaken én eigen werk te doen heeft. En de angst die je hebt om ook ziek te worden. Niet zozeer voor mezelf, maar voor de kinderen. Dat was toch wel een soort van echte uitdaging geworden. Gelukkig ben ik nog steeds zonder klachten en hopelijk blijft dat zo. Voor de kinderen ben ik niet zo bang dat ze hier ziek van worden. Of dat reëel is, gaan we meemaken.

Vragen of opmerkingen?

Die horen we graag dus stel ze gerust. Bij voorkeur via social media of WhatsApp.